Edukacja leśna stanowi nieodzowny element nowoczesnego leśnictwa, dlatego nasi edukatorzy wychodzą temu naprzeciw. Dobrym miejscem na zgłębianie wiedzy leśnej jest Centrum Edukacji Ekologicznej w Bierówce. To wyjątkowe miejsce do wypoczynku, rekreacji oraz lepszego poznania ekosystemu leśnego. W naszym Centrum Edukacji odbywają się „zielone lekcje” skierowane do dzieci i młodzieży szkolnej oraz zorganizowanych grup dorosłych. Znajduje się tu sala dydaktyczna z eksponatami zwierząt leśnych oraz pomocami dydaktycznymi ułatwiającymi prowadzenie zajęć.

Zainteresowani tematyką środowiska leśnego odnajdą tutaj także specjalne tablice interaktywne, które przedstawiają rysunki i opisy podstawowych gatunków drzew występujących w polskich lasach, a także tropów zwierząt leśnych. Dzięki tablicom można nauczyć się rozróżniać gatunki ptaków oraz rozpoznawać grzyby jadalne oraz trujące.

Dodatkowo dysponujemy miejscem ogniskowym, dookoła którego zamontowane zostały tablice edukacyjne przybliżające zadania z zakresu gospodarki leśnej. Dla bardziej dociekliwych mamy też wyrzynki drewna, na których można podejrzeć jak wygląda drewno poszczególnych gatunków na przekrojach.

Nasze drzewostany dzięki swojej różnorodności gatunkowej są doskonałym miejscem do przekazywania wiedzy o ekosystemie leśnym, pracy leśnika, czy też o zagrożeniach dla lasów jakie niesie ze sobą człowiek i sama natura. Leśnicy z Nadleśnictwa Kołaczyce przygotowali także trzy trasy edukacyjne, które swój początek mają przy Centrum Edukacji Ekologicznej.

Trasa I „Las – bioróżnorodność biocenotyczna a gospodarcze użytkowanie"

     Biegnie przez drzewostany oddz. 38 i 39 leśnictwa Bierówka, tworząc pętlę zamykającą się przed budynkiem Centrum Edukacji Ekologicznej. Jej temat wskazuje, że głównym przedmiotem zainteresowania są okoliczne drzewostany i ich zróżnicowanie, związane m.in. z prowadzoną tu gospodarką leśną. Cztery „przystanki” na trasie zachęcają do odpoczynku i zapoznania się z treścią zamontowanych tu tablic dydaktycznych. Dzięki nim możemy dowiedzieć się o zwierzętach zamieszkujących polskie lasy, czy roli jaką spełnia woda w ekosystemie leśnym. Dwie kolejne tablice, jedna umieszczona przy uprawie jodłowej a druga przy zrębie, dotyczą pracy leśnika – hodowli lasu i pozyskania drewna. Ścieżka, z uwagi na przebieg po dość zróżnicowanym terenie, umożliwia zapoznanie się z łęgami, grądami oraz fragmentami lasów bukowych i jodłowych, a także sośnin. Jej długość to ok. 2 km, a czas przejścia szacuje się na 45 minut.

Trasa II „W poszukiwaniu najstarszych zabytków kultury materialnej człowieka”

     Trasa prowadzi do stanowiska archeologicznego – kurhanów sprzed 4600 lat, położonych w Sieklówce Dolnej. Jej tematem przewodnim są zabytki kultury, stąd też skupia się ona na zwyczajach pogrzebowych panujących u schyłku epoki kamienia, pokazuje narzędzia jakie znaleziono w rejonie tego stanowiska oraz opowiada o tym, komu one służyły. Ścieżka wiedzie drogami leśnymi w głównej mierze funkcjonującymi jako linie oddziałowe oraz lokalną drogą asfaltową Warzyce - Lubla. Stanowisko zlokalizowane jest na jej końcu, przy północnej granicy kompleksu leśnego (oddz. 40a leśnictwa Bierówka). Trasa ogółem liczy ok. 1,5 km, polecana jest jako rowerowa, czas przejazdu w obie strony szacuje się na 0,5 h.

Inne stanowiska archeologiczne (kurhany) położone na terenie Nadleśnictwa Kołaczyce, które warto odwiedzić znajdują się w: oddziale 29a leśnictwa Bierówka w miejscowości Niepla oraz w oddziale 77b leśnictwa Bieździedza w miejscowości Krajowice.

Trasa III „Pamiątki tragicznej historii"

Trasa ta również ma charakter historyczny, przy czym dotyczy znacznie nowszej historii. Prowadzi do cmentarza z okresu II wojny światowej, położonego nieopodal zbiegu dróg do miejscowości: Lubla, Warzyce i Bierówka (oddz. 55b leśnictwa Bierówka). Spoczywają tu żołnierze polegli w 1939 roku, ofiary hitlerowskich zbrodni rozstrzelane w latach 1940-1944 oraz żołnierze Armii Krajowej. Po drodze zapoznać się można ze zróżnicowaniem istniejących tu drzewostanów. Długość trasy wynosi 1,7 km, a szacunkowy czas przejścia ok. 1h. Polecana jest dla wycieczek autokarowych.

     Rezerwat częściowy obejmujący oddział 89 leśnictwa Bieździedza. Powstał z myślą w celu zachowania wychodni skał piaskowca ciężkowickiego wraz z otaczającym je grądem subkontynentalnym oraz stanowiskami chronionych gatunków w runie, z których do najrzadszych należą buławnik mieczolistny oraz obrazki alpejskie. Skałki tworzą zarówno odosobnione formy jak i większe grupy. Najbardziej interesujące znajdują się w górnej części zbocza i przybierają formę baszt o wysokości do 8 metrów, porozdzielanych wąskimi korytarzami. W rezerwacie Golesz znajdziemy także stanowisko archeologiczne obejmujące grodzisko wczesnośredniowieczne, które w XIV wieku zastępował zamek obronny.

     Ścieżka przyrodnicza prowadząca do  malowniczego „Wodospadu Trzy Wody", położonego na terenie Pogórza Dynowskiego, w miejscowości Kombornia. Powstała w wyniku współpracy Nadleśnictwa, Gminy Korczyna oraz Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie. Na jej trasie możemy podziwiać wiele ciekawostek przyrodniczych. Już na samym początku natkniemy się na „Zaginione skałki", wychodnie skalne zbudowane z piaskowców ciężkowickich, porozrzucane w szczytowej części wzniesienia. Największa z nich ma około 40 metrów długości i od 3 do 7 metrów wysokości. Idąc dalej mijamy drzewa z których kiedyś pozyskiwana była żywica, w wyniku czego powstały spały żywiczarskie, widoczne do dnia dzisiejszego.

     Następnie, przechodząc przez stanowisko sosny czarnej, dochodzimy do kulminacyjnego punktu ścieżki, czyli „Wodospadu Trzy Wody".

Jest to największy i najbardziej malowniczy wodospad na obszarze Czarnorzecko  - Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego. Położony jest na bezimiennym cieku wodnym i, podobnie jak „Zaginione skałki", wytworzył się z warstwy gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego. Jego wysokość wynosi około 5 metrów, natomiast szerokość od 2 do 6 metrów. W celu zapewnienia należytej ochrony tego pięknego obiektu, w 2008 roku został on uznany pomnikiem przyrody. Aby umożliwić bezpieczne oglądanie wodospadu Nadleśnictwo wykonało schody i platformę widokową, umieszczoną w miejscu które umożliwia jego podziwianie w pełnej okazałości. Ponieważ ilość przepływającej przez wodospad wody jest bardzo zmienna, w zależności od panujących warunków pogodowych, najlepszym okresem do jego odwiedzenia będzie wczesna wiosna, gdy stan wody jest najwyższy.

Ścieżka przebiega przez zróżnicowane fragmenty drzewostanu, jest więc świetnym miejscem do zapoznania zwiedzających ją osób z pracą leśników. Znajdują się przy niej tablice, na których umieszczono informacje mówiące o działaniach gospodarczych, jakie są podejmowane w lesie, celach które mają być dzięki nim osiągnięte oraz o darach, jakie dostarczają nam nasze lasy.

     Powstała w trakcie realizacji projektu pod nazwą „Czynna ochrona naturalnych stanowisk cisa pospolitego na terenie Nadleśnictwa Kołaczyce" w latach 2003-2004. Przebiega główną drogą przecinającą rezerwat, pomiędzy oddziałami: 121, 122 i 125 leśnictwa Wola Komborska . Liczy 900 m długości. Na trasie wykonano zadaszenie ze stolikiem i ławkami oraz ustawiono 14 tablic edukacyjnych poruszających różnorakie zagadnienia przyrodnicze. Pierwsza znajduje się przy drodze dojazdowej, naprzeciwko leśniczówki. Drugą z podstawowymi informacjami o rezerwacie oraz krótką charakterystyką przyrodniczą, ustawiono zaraz przy wejściu do obiektu. W dalszej części, przy drodze leśnej, umieszczono 10 tablic o następującej tematyce: „Zasady poszanowania lasu" – jak należy zachowywać się w lesie, „Jak drzewa wędrują" – o sposobach rozprzestrzeniania gatunków drzewiastych, „Motyle" – z podstawowymi informacjami o tej grupie zwierząt i fotografiami kilku cennych gatunków, „Murszejące drzewo" – o roli obumierających pni w ekosystemie leśnym, „Skrzydlaci mieszkańcy lasu" – ze zdjęciami i krótkim opisem kilkunastu gatunków ptaków, „Zagrożenia lasu" – o biotycznych, abiotycznych i antropogenicznych czynnikach niekorzystnie oddziałujących na ekosystemy leśne, „Płazy, gady" – z opisem tych grup zwierząt i zdjęciami kilku przedstawicieli, „Co to jest hodowla lasu?" – na czym polegają prace hodowlane, „Co to jest ochrona lasu?" – czemu służyć mają podejmowane zabiegi ochronne, „Cis pospolity" – krótka charakterystyka przedmiotu ochrony w rezerwacie. W punkcie końcowym, obok drewnianej altany, znajdują się dwie kolejne tablice: „Leśne abecadło" – z kilkudziesięcioma pojęciami dotyczącymi rodzimej fauny i flory oraz „Ekosystem leśny" – schemat funkcjonowania ekosystemu leśnego.

     Wybierając się na górę Liwocz, gdzie z platformy widokowej rozpościera się widok na pogórze wraz z płynącą na dole Wisłoką, turyści będą mieli okazję przejść ścieżką, która została utworzona przez naszych leśników. Na trasie umieszczono cztery tablice, których treść dotyczy hodowli, ochrony i użytkowania lasu oraz ochrony przyrody w nawiązaniu do pobliskiego rezerwatu przyrody „Liwocz”.

U podnóża góry, przy parkingu a jednocześnie w bezpośrednim sąsiedztwie lasu, została zbudowana drewniana wiata gwarantująca odpoczynek w leśnym mikroklimacie. Dzięki miejscu postojowemu będzie można, usiąść, posilić się i zaplanować trasę dalszej wędrówki.

     Będąc w okolicy rezerwatu „Prządki” położonego na granicy miejscowości Korczyna i Czarnorzeki warto odwiedzić jedną z naszych nowo otwartych ścieżek dydaktycznych, która biegnie jednocześnie po trasie narciarskiej.

Podczas spaceru możemy zapoznać się z pracą leśnika, a tym samym dowiedzieć się więcej o gospodarce leśnej prowadzonej w Lasach Państwowych. Oprócz tego odkryjemy inne ciekawe zakątki naszego Nadleśnictwa, w których królują wychodnie skalne. Przy tablicach informacyjnych znalazły się również ławeczki zapewniające odpoczynek w miłych okolicznościach przyrody.